Hohoho, het is weer bijna zover. Kerstmis. Als gezelligheidsdier ben ik helemaal weg van deze periode van het jaar. De dag na Sinterklaas komen bij mij alle kerstspullen uit de berging en richt ik mijn flatje in met al die heerlijke spulletjes. Zelfs de kat krijgt een kerstmandje om in te slapen en ja, ook een kerstvoerbakje.
Weet je wat nu zo leuk is van mijn werk, ik kom bij allemaal verschillende bedrijven en overal moet er natuurlijk een mooie kerstsfeer in de hal komen. Wie kan daar nu beter voor zorgen dan de receptioniste en wie nog beter dan eentje die er dol op is? De afgelopen tijd heb ik mijn hart dus kunnen ophalen. Soms draaf ik wat door, ik geef het toe.
Zo was ik vorige week bij een middelgroot bouwbedrijf en ik was lekker op dreef. Het was rustig met telefoontjes dus samen met de office manager hadden we de boom neergezet, de lampjes erin gedaan en ik zou alle versiersels erin hangen. Tussendoor kreeg ik een paar telefoontjes om door te verbinden en op het moment dat ik achter de balie stond kwam er een klant binnen die direct een compliment maakte over de mooie boom. Daarna stond hij wel een beetje ongemakkelijk aan de balie te wachten tot ik zijn afspraak had gebeld. Hij stond steeds aan zijn haar te friemelen en dan keek hij een beetje raar naar mij. Maar ach, je maakt zoveel mee aan de receptie dat ik er eigenlijk geen aandacht aan schonk. Toen hij was opgehaald door de project manager liep ik even naar het toilet en toen begreep ik zijn ongemak: er zat een hele veeg met glitters op mijn wang en er hing een dot engelenhaar in mijn eigen haar. Het zag er niet uit. Bij het weggaan groette de klant me een stuk opgeluchter.
Voor een grote uitgever stond er al een prachtige kerststal opgesteld in de hal, maar op een gegeven moment zagen mijn collega en ik dat een van de dieren niet helemaal goed op het plateautje stond. Dus ik duik de kerststal in om de os âeventjesâ op de goeie plek te duwen, voordat hij om zou vallen. Nou je raadt het vast al, ik duw hem dus van zijn plateautje af en ik eindig zelf onder de os. Mijn collega kwam niet meer bij van het lachen en voordat ze mij overeind kon helpen moesten er eerst een paar telefoontjes beantwoord worden. Mijn enige geluk was dat er geen bezoekers binnen kwamen of weer naar buiten moesten.
Ik ben benieuwd wat de komende dagen gaan brengen. Voor een klant gaan een paar van mijn collegaâs en ikzelf helpen bij een kerstlunch. Ik krijg al visioenen van mezelf struikelend met een schaal hapjesâ¦..
