Lizzy’s leven: Niet roken alstublieft!

Gister werkte ik bij een opdrachtgever waar een behoorlijk aantal vacatures open staat. Het was dan ook een drukke dag voor mij. Veel sollicitanten die ik aan moest melden en de weg moest wijzen. Het was grappig te zien hoeveel verschillende mensen er zijn en hoe ze ook verschillend reageren op stress. Sommige sollicitanten waren verschrikkelijk nerveus, sommige kwamen heel kalm over. Het leuke van het receptionistevak is dat je een verzorgende rol hebt.  Ik vind het dan ook altijd een uitdaging de nerveuze kandidaten een beetje gerust te stellen.

Om een uur of drie kwam er bijvoorbeeld een sollicitant binnen: een jongen van rond de 25 schatte ik. Hij behoorde tot de groep “heel erg nerveus”. Hij deed eerst z’n blazer uit, maar toen hij zelf al de zweetplekken opmerkte ging de blazer weer snel aan. Ik kwam even achter mijn balie vandaan en zette hem neer op de grote rode bank in de ontvangsthal. “Ben je erg nerveus?” vroeg ik. “Ja, wel een beetje” antwoordde hij. Ik probeerde hem vervolgens gerust te stellen:  “Binnen dit bedrijf werken leuke mensen. De mensen met wie je straks een gesprek hebt zijn over het algemeen erg aardig. Je hoeft voor hun dus in ieder geval niet nerveus te zijn. Bovendien is het belangrijk dat ook jij bij het bedrijf past, dus niet alleen de mensen hier moeten een keuze maken, maar ook jij. Zie het gesprek als een kennismaking. Je wilt graag wat weten over dit bedrijf en zij willen graag weten wie jij bent. Dus geen reden om nerveus te zijn!”

Toen ik uit de keuken terugkwam met een glaasje water voor hem was hij ineens weg. Mm, waarschijnlijk was hij gewoon even naar het toilet. Ik nam weer plaats achter mijn receptie, en toen ineens ging het brandalarm af! Ik had recent een cursus BHV gehad van NEXT en het kwam nu op mij aan…. Ik pakte een groen vestje, de walkietalkie en al snel kwam een andere BHV’er naar me toe lopen. Ik kon beginnen bij de toiletten, de keuken en de algemene ruimtes. Zij nam de kantoren op zich.

Ik haaste me naar de toiletten, want ik wist dat die sollicitant daar waarschijnlijk was. Toen ik door de gang liep rook ik al een rooklucht. Deze werd steeds sterker en eenmaal bij het toilet zag ik gelijk waarom het brandalarm af was gegaan: de sollicitant had een sigaret opgestoken in het toilet, deze in de prullenbak gegooid en de papieren doekjes die daar in zaten waren gaan roken. Hij liep heen en weer van de wasbak naar de prullenbak aan de muur om het roken te stoppen. Maar goed, het was al te laat. Het brandalarm was al afgegaan. Ik pakte een hoop papieren doekjes die ik nat maakte en duwde dit op de smeulende hoop in de prullenbak. Gelukkig stopte de bak gelijk met roken. “S-s-sorry” stamelde de sollicitant. “Ik dacht niet na. Dacht dat roken me zou kalmeren en wilde niet voor het gebouw staan en…en..”  Ik onderbrak hem: “rustig maar, dit was gewoon een verkeerde beslissing. We gaan het oplossen.” We liepen samen het toilet uit en ik verzocht hem even rustig buiten te wachten waar inmiddels al een groot aantal werknemers stond.

Ik zocht de BHV’er op en legde de situatie uit. Het was nu zaak het alarm uit te zetten, iedereen weer naar binnen te krijgen en de brandweer af te bellen. Gelukkig ging dit allemaal redelijk soepel. Helaas voor de sollicitant moest ik hem naar huis sturen, de keuze om te gaan roken in het toilet was niet de juiste geweest. Ik hoop voor hem dat hij bij zijn volgende sollicitatie rustig kan blijven zonder sigaretten!

×

 

WhatsApp met ons

Klik hieronder om direct met ons te chatten!

× Direct contact met NEXT?